vrijdag 2 november 2007

Veenweidetoerisme en nieuwe funderingstechnieken

Vrijwilligers van de stichting die zich in technische zaken hebben verdiept, hebben uit tweedehands leerboeken wegenbouw wel begrepen hoe hondsmoeilijk en duur het aanleggen van verharding op een modderbodem kan wezen. Omdat het toch kan voorkomen dat een fietsverbinding echt veel toevoegt aan het netwerk, hebben we ons hier grondig in verdiept. Fietspaden zijn extreem licht vergeleken met rijbanen voor motorverkeer, maar de funderingslagen die beschreven worden, zelfs van schuimbeton dat een basis van piepschuim heeft, daar schrik je toch van.
Inderdaad, hier en daar in het veenweidegebied ligt een hobbelig tegelpaadje, dat schijnt nog wel te kunnen. Maar onderhoudsverkeer kun je beter vergeten..

Toch staan in de nieuwe nota Groenblauwe Metropool van de gemeente Amsterdam allerlei paadjes dwars door veenweidegebieden getekend. De impact van fietsers op een open vogelgebied is sowieso veel groter dan in broekbos, zoals door het Vechtplassengebied, dus zal er wel wat weerwerk komen van vogelbeschermers.
We noemen: oostwest door de Rondehoep, noordzuid door de (hoge) Middelpolder, noordzuid door de Groot-Duivendrechtse Polder.

Mijn voorkeur is om bestaande ontginningsbanen, dijken etc. te gebruiken waarlangs al hier en daar huizen staan, of trajecten te gebruiken waar al opgaande beplanting aanwezig is, en het aansnijden van nieuwe open ruimten te mijden.
Wie weet er nog wat?
Terug naar fietsknelpuntenoverzicht

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Met de verdubbelingstijd die we kennen van stedelijk gebied is het weinig realistisch om geheel open gebieden te willen handhaven: als je weidevogels wilt beschermen stuur dan geld naar Laag Holland of Friesland, en streef in de stadsranden naar een inrichting die hard genoeg is om overeind te blijven bij een verdubbeling van de bevolking, daar kun je toch op wachten. Een Kalfjeslaanachtig pad mag altijd...
Of hebben we alleen nog jonge ontwerpers die geen 60 jaar vooruit durven denken?

Anoniem zei

laat die open gebieden toch strijdtoneel voor natuurbeschermers en projectontwikkelaars!
De meeste fietsers zijn juist blij met een beetje beschutting, en de natuurverstoring is miniem als fietspaden in bosrijk gebied liggen.
Het is daar al moeilijk genoeg om toestemming te krijgen voor aanleg.