Amsterdam heeft het plan voor de recreatieve routes tegenwoordig redelijk op orde. Hoewel niet alle groene routes als hoofdroute worden genoemd, zijn ze tenminste wel bekend, en hoef je als fietser de gemeentelijke voorkeur voor een kruisingRIJKE volgeparkeerde route door volksbuurten niet te volgen, wanneer iets verderop vele fietstunnels de route door het park sneller en bijna kruisingvrij maken (we doelen op de Schinkelroute tegenover de Rembrandtparkroute).
Plankaart Amsterdam (aug 2006)
Plankaart Fietspadenstichting / Overzicht knelpuntenweblogs
Bij alle goede dingen, ook over de gemeentegrenzen heen, zoals een fietspad naar Muiden over de Diemerzeedijk, en de (oude) plannen voor een fietsbrug bij Nigtevecht, zijn er ook zaken die verbazen: het Vechtplassengebied is toch een belangrijke bestemming voor recreatiefietsers, maar je wordt meteen al als recreatieforens langs de provinciale weg voorgesorteerd, om daar een kilometer of tien te blijven.
Het alternatief door het Diemerbos missen we, de fietsbrug bij Weesp missen we, en de Aetsveldseweg missen we, met een fietspont over de Vecht.
Dit is geen geldkwestie, maar een verkeerde belangenafweging: fietswandelaars worden door sommige deelnemers aan het maatschappelijk debat niet als milieuvriendelijke bezoekers beschouwd. Accepteren of doorpraten?
De discussie speelt natuurlijk op een aantal oost-west trajecten: langs de Horstermeerpolder en Bierkade naar 's-Graveland, langs de Dammerkade, langs de Meerkade, langs de Kromme Rade... Het kan niet zo zijn, dat de vrije omgang met de natuur voor rijdende wandelaars uit Amsterdam blijft afgesloten! Of willen we de natuur ontsluiten via mega-transferia zoals marina's en steeds grotere parkeerplaatsen?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten