woensdag 30 januari 2008

Non los estados, mas vos, vos, vos...

Deze legendarische uitroep dat niet de standen (de politiek, boeren en burgers) dwarsliggen maar "jij, jij, jij" wordt toegeschreven aan de Spaanse koning die over de Nederlanden regeerde.
De politiek doet ook nu haar best: zeker voor de recreant worden grote bedragen uitgetrokken om nieuwe verbindingen te maken, en waterschappen, staatsbosbeheer, gemeentes hebben duizenden kilometers recreatief pad gerealiseerd. Ook de boeren doen niet moeilijk, want honderden hebben in het kader van een ruilverkaveling een recreatieroute over de werkweg op hun land gekregen.

Waar liggen dan eigenlijk de grote knelpunten, waar zit het muurvast?

Als je nagaat dat de grote opgave voor de openluchtrecreatie in de laatste halve eeuw was, om de trek naar buiten in goede banen te leiden, en meer mensen de natuur te laten beleven zonder dat die "platgelopen" zou worden, ja ook het platteland meer bij de natuur te betrekken, dan hebben juist de natuurbeschermers verschrikkelijk gefaald. De keuze voor het concentreren van bezoekers is een keuze voor autoverkeer geweest.parkeerplaats Doorn
Er zijn nauwelijks paden aangelegd, WEL veel parkeerplaatsen, en het platteland is juist daardoor nauwelijks nog van waarde voor de natuurbeleving. Je wilt er zo snel mogelijk doorheen, niet omdat de dotter geen algemene weidebloem meer is, maar omdat je van de weg afgereden wordt door al die natuurforenzen, die alleen lusten wat van ver komt.
In persoonlijke correspondentie met natuurbeschermers wordt ook wel toegegeven dat men te weinig gedaan heeft voor recreanten die niet met de auto komen. Er is geen voorkeur voor doelgroepen, er wordt geen uitweg geboden.

Voor die uitweg wil de fietspadenstichting front maken. Als dank voor 't aangenaam verpozen vervuilen wij het platteland niet met parkeerplaatsen, lawaai en roet, integendeel blijven we netjes op het pad en na geruisloos ons spoortje te hebben getrapt, zijn we weer dagenlang vrolijke contribuanten en donateurs. Er moet nog heel wat gebeuren wil men ons de meerderheid ontnemen, dus na vijftig jaar rekenen wij erop dat er nu wel beter naar ons geluisterd gaat worden..

Geen opmerkingen: